داوود نامور مدیر تماشاخانه «بازیگاه» درباره فعالیت های این تماشاخانه و نوع مجوزی که برای راه اندازی آن گرفته است به خبرنگار مهر گفت: تماشاخانه «بازیگاه» از سال ۹۲ فعالیت اجرایی خود را آغاز کرده و از آن زمان تا امروز به صورت مستمر اجرای تئاتر داشته است. سال گذشته مجوز تاسیس موسسه فرهنگی هنری تک منظوره را از اداره کل هنرهای نمایشی دریافت کردیم که البته از سال ۹۲ به دنبال دریافت این مجوز و تشکیل پرونده در این زمینه بودیم و تا ۳ ماه دیگر این تماشاخانه پروانه کسب فعالیت هنرهای نمایشی ۵ ساله دریافت می کند.
تنها چند تماشاخانه مجوز فعالیت موسسه تک منظوره دارند
وی ادامه داد: متاسفانه در میان تماشاخانه های خصوصی که در حال فعالیت هستند تنها ۷ یا ۸ سالن مجوز موسسه تک منظوره دارند و بقیه با مجوز آموزشگاه در حال فعالیت هستند. همچنین بیشتر از ۴۰ پلاتوی تمرین بدون مجوز در سطح شهر درحال فعالیت هستند که همین مساله کار را برای ما سخت کرده است. حتی چند وقت قبل به اشتباه از طرف اماکن سراغ ما آمدند و به دلیل نزدیک بودن پلاک تماشاخانه با پلاتویی که بدون مجوز در حال فعالیت است، می خواستند اینجا را پلمپ کنند که در نهایت با رفع سوءتفاهم این مساله برطرف شد.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: همیشه بر این نکته تاکید داشتم که اگر می خواهیم تئاتر و تماشاخانه های ما پابرجا بماند پلاتوها و تماشاخانه های خصوصی مان باید صاحب یک صنف شوند چون در غیر این صورت همانطور که ما مجوز فعالیت دریافت کردیم به راحتی این مجوز می تواند باطل شود و دیگر اجازه کار نداشته باشیم. اگر همه پلاتوهای تمرین و تماشاخانه هایی که مجوز آموزشگاه دارند برای دریافت مجوز قانونی اقدام کنند و زیرمجموعه یک صنف قرار بگیرند دیگر چنین مشکلاتی نخواهیم داشت.
تشکیل انجمن تماشاخانه های خصوصی
وی درباره تشکیل انجمن صنفی تماشاخانه های خصوصی بیان کرد: تا چند روز آینده کارهای ثبت این انجمن به پایان می رسد و احتمالا تا آخر خردادماه این انجمن تشکیل شده و اولین جلسه خود را برگزار می کند. متاسفانه به دلیل اینکه برای ثبت این انجمن حداقل باید ۱۰ عضو را معرفی می کردیم و در تهران تنها ۷ تماشاخانه مجوزدار وجود داشت مجبور شدیم ۳ تماشاخانه از شهرستان هم معرفی کنیم تا به حد نصاب ۱۰ عضو برسیم.
وی درباره بازگشت مالی تماشاخانه «بازیگاه» یادآور شد: اداره یک تماشاخانه خصوصی مثل «بازیگاه» برای من به عنوان مدیر این تماشاخانه هیچ بازگشت مالی ندارد اما از آنجا که من کارشناس ارشد ادبیات نمایشی هستم و علاقه مند به کار فرهنگی در حوزه تئاتر، دوست دارم به کاری که مربوط به رشته خودم است، ادامه بدهم اگرنه این تماشاخانه درآمد زیادی ندارد.
وی متذکر شد: اگر اداره کل هنرهای نمایشی ما را تحت حمایت خودش قرار ندهد در چند سال آینده این تماشاخانه ها نمی توانند به کارشان ادامه بدهند. من حتی با رحمت امینی رییس اداره ارزشیابی و نظارت نیز صحبت کردم چون بسیار اتفاق خوبی است اگر نظارت و ارزشیابی از درون سالن ها آغاز شود به این مفهوم که مسئولان بدانند ما به چه کمک ها و حمایت هایی نیازمندیم و چه امکاناتی کم داریم و اگر این رویه شکل بگیرد دیگر تماشاخانه ای بدهکار نخواهد ماند. درست است که ما به صورت خصوصی فعالیت می کنیم اما دوست داریم زیر نظر اداره کل هنرهای نمایشی هم باشیم.
تلاش برای تبدیل «بازیگاه» به یک بلک باکس حرفه ای
نامور درباره امکانات این تماشاخانه گفت: تلاش می کنم هر سال تماشاخانه را یک گام دیگر به سمت تبدیل شدن به یک بلک باکس حرفه ای نزدیک کنم. می دانم که این تماشاخانه مشکل نور و صدا دارد اما به تازگی صندلی ها و نشیمنشان را درست کردیم و مشکل تهویه و آکوستیک سالن هم برطرف شده است.
کارگردان نمایش «چهار سال پیش ساعت ۱۱» درباره برنامه های جنبی این تماشاخانه گفت: در حال حاضر دو نمایش «رقص پروانه» و «آشویتس زنان» در نوبت های ۱۹ و ۲۰:۳۰ به صحنه می رود همچنین قرار است در ماه رمضان طرحی با عنوان «رمضان ۲۱» اجرا شود که براساس آن ۱۵ اثر ایرانی هر شب ساعت ۲۱ در تماشاخانه بازیگاه نمایشنامه خوانی شده و قبل از آن ساعت ۱۹ هم ۵ اثر نمایشی هر کدام به مدت سه شب اجرای عمومی داشته باشند.
نظر شما